ทำนองธรรมวัตร หรือทำนองธรรมวัตรแท้ มีลักษณะเหมือนการพูดปกติทั่วไปหรือเรียกว่าทำนองอ่าน เพียงแตมีจังหวะและแบงวรรคตอนได้อย่างเหมาะสม พบในกัณฑทศพร ตั้งแต่แหล่ที่ 1-4 ในกัณฑนครกัณฑ์ แหล่ที่ 10 เป็นแหล่ประชุมชาดก เป็นการ เลาเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต และเมื่อพระพุทธองค์ทรงเทศนเรื่องมหาเวสสันดรจบลงแล้ว ตรงนี้พระเทศน์จะใช้เสียงแบบอ่านธรรมดาทำนองเทศน์กลับไปที่เดิมเหมือนตอนเริ่มเทศน์กัณฑ์ทศพร แต่เน้นความชัดเจน